Ślad Rysia*PL - Hodowla kotów Maine Coon - Maine Coon cats cattery

•  Koty Maine Coon są krzyżówką kota domowego i amerykańskiego szopa pracza. Świadczyć ma o tym podobieństwo puszystych ogonów obydwu zwierząt, a ponadto podobieństwo nazwy. W języku angielskim szop to racoon, a popularnie coon. Z punktu widzenia genetyki taka krzyżówka dwóch różnych gatunków jest niemożliwa.
• Koty Maine Coon są krzyżówką kota domowego i rysia, o czym mają świadczyć charakterystyczne pędzelki na uszach.
• Koty Maine Coon pochodzą od kota Norweskiego Leśnego, który został przywieziony przez Wikingów podczas ich podróży do Nowego Świata
• Koty Maine Coon są krzyżówką kotów domowych i kotów Angora pochodzących z dworu Marii Antoniny, przywiezionych do Ameryki przez kolonialistów w XVIII wieku.
• Jedno jest pewne – te wspaniałe koty żyły i żyją nadal w gospodarstwach wiejskich, gdzie głównym ich zajęciem jest łowienie myszy. Ich imponujący wygląd i cechy charakteru spowodowały jednak, że stały się jedną z najpopularniejszych ras hodowlanych. Jest to jedna z nielicznych ras naturalnych.
  

Po raz pierwszy pokazano je na wystawie w Nowym Jorku już w 1860 roku, jednak rasa została uznana w USA dopiero w 1976 r.

Europejska organizacja Fédération Internationale Féline uznała rasę Maine Coon w 1983 roku.

Decydujący wpływ na wygląd kotów Maine Coon miały warunki w jakich ta naturalna rasa się ukształtowała. Tak więc są to duże, masywne koty o grubym kośćcu. Waga dorosłych kocurów niejednokrotnie sięga do kilkunastu kilogramów.

Tułów jest długi, prostokątny, klatka piersiowa szeroka, łapy średniej długości. Głowa jest trójkątna z wyraźnie zaznaczoną, długą i kanciastą kufą. Broda jest mocna, w jednej linii z nosem. Uszy są duże, o szerokiej nasadzie, wąsko osadzone. Oczy lekko skośne, duże, szeroko rozstawione. Ogon powinien być długości ciała.

Futro kota Maine Coon jest bardzo gęste, miękkie, o zróżnicowanej długości. Najdłuższe jest po bokach, pod brzuchem i na portkach, krótsze na grzbiecie, karku i łapach. W warunkach naturalnych bardzo dobrze chroni przed chłodem i wilgocią. Ogon jest bardzo puszysty.
Charakterystyczne dla tej rasy są pędzelki na uszach oraz długa sierść na stopach pomiędzy palcami. W zimie często dochodzi kryza wokół szyi.
Dopuszczalne umaszczenie to kolory: biały, rudy, kremowy, czarny, niebieski oraz szylkretowy (występuje tylko u kotek).

Koty Maine Coon należą do kategorii kotów półdługowłosych.

Koty Maine Coon są na ogół łagodne, bardzo towarzyskie i łatwe we współżyciu. Przywiązują się do swojego właściciela, stąd niektórzy nazywają je „kotopsami”. Bywają jednak natrętne. Często wędrują za swoim opiekunem krok w krok, domagając się towarzystwa i pieszczot.
Dobrze dogadują się z innymi zwierzętami domowymi.
Usposobienie tych wielkich kotów jest bardzo wesołe. Zawsze są skłonne do zabawy. Niektóre z
nich lubią się bawić wodą, mocząc w niej łapki. Przez to trzeba często zmieniać wodę w miseczce.

Kotki są bardzo dobrymi matkami. Dobrze opiekują się często bardzo licznym potomstwem.